Monday, August 02, 2010

ဧရာ၀တီနွင့္ မဲေခါင္




ဧရာ၀တီသည္ ျမန္မာတိုင္း ႏႇလံုးသားတစ္ခုဟုဆိုပါလွ်င္ မဲေခါင္သည္လည္း လာအိုတို႔၏ ႏႇလံုးသားပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သယံဇာတေပါမ်ားေသာ ျမန္မာတို႔အတြက္ ဧရာ၀တီသည္ ေစ်းႏႈန္းအသက္သာဆံုး ကုန္သြယ္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုအျဖစ္ ရာစုႏႇစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တာ၀န္ေက်ခဲ့သလို မဲေခါင္ႀကီးသည္ လာအိုတို႔ ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ႏႇစ္ေပါင္းၾကာရႇည္စြာ အက်ဳိးျပဳခဲ့သည္။ ဧရာ၀တီသည္ ျမန္မာကို ကမၻာက သိေစေသာ ကြၽန္းသစ္လံုးႀကီးမ်ား ေဖာင္ဖြဲ႕ေမွ်ာႏိုင္ရန္ ေျမာက္မႇေတာင္ဘက္သို႔ ေအးေဆးညင္သာစြာ စီးဆင္းေနသလို မဲေခါင္သည္လည္း မဖြံ႕ၿဖိဳး မတုိးတက္ေသးေသာ လာအိုတို႔အတြက္ ေတာင္ႏႇင့္ေျမာက္ကို အဆင္ေျပေျပ သြားႏိုင္ရန္ သြယ္တန္းထားေပးခဲ့သည္မႇာ ၾကာခဲ့ေလၿပီ။
လာအိုကို မဖြံ႕ၿဖိဳး မတိုးတက္ေသးေသာဟု သံုးစြဲရသည္မႇာ ယခင့္ယခင္ ကာလမ်ားကို ရည္စူး၍ ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မႇာေတာ့ လာအိုသည္ ယခင္ႏႇင့္လံုး၀ ျခားနားသြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
မဲေခါင္သည္လည္း ေရအားလွ်ပ္စစ္အတြက္ ေနရာမ်ားစြာ ဖဲ့ေပးထားရသည့္အတြက္ ျမစ္ေၾကာင္းခြန္အား ယခင္ကလို မေကာင္းေတာ့ဟု ဆိုၾကသည့္တိုင္ ဧရာ၀တီထက္ေတာ့ က်န္းမာေနဆဲ။ ဧရာ၀တီ၏ ေႏြရာသီ ေရအနက္မႇာ သာမန္ေခ်ာင္းလက္ တက္တစ္ခုလို တိမ္ပါးလႇသည့္ ေနရာေတြ မ်ားလႇေပမယ့္ မဲေခါင္ကေတာ့ ထိုေလာက္ အေျခအေန မဆိုးလႇေသး။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လာအိုသာမက ျမစ္အထက္က တ႐ုတ္ႏႇင့္ ျမစ္ေအာက္ဘက္က ထိုင္း၊ကေမၻာဒီးယား၊ဗီယက္နမ္ စသည္တို႔ပါ မဲေခါင္ကို အသံုးခ်ႏိုင္ေနၾကဆဲ၊ ေနရာအခ်ဳိ႕မႇလြဲ၍ ရာသီမေရြး ခရီးႏႇင္ႏိုင္ေနဆဲ ။

ဧရာ၀တီကေတာ့ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ တည္ေဆာက္ထားေသာ တံတားႀကီးမ်ားေအာက္မႇာ ေအးေဆးညင္သာစြာ စီးဆင္းေနဆဲ၊ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚမႇာ သဲေသာင္ေတြ ထပ္ထပ္ဆင့္လာသလို ေျမာက္ပိုင္းမႇာလည္း သဲေသာင္ေတြ ပိုပိုက်ယ္ျပန္႔လာေနေပမယ့္ ဧရာ၀တီကေတာ့ မဲေခါင္ကို အလႇခ်င္းၿပိဳင္ဖို႔ စိန္ေခၚေနဆဲ။ ထို႔အတူ ရာဇ၀င္အဆက္ဆက္မႇာ တစ္သားတည္းရႇိေနခဲ့ေသာ ျမန္မာတို႔အတြက္ မညီးမညဴ တာ၀န္ယူေနဆဲ။


ဧရာ၀တီသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမာက္ဘက္ ေရခဲေသာ ေတာင္ထိပ္ေတာင္ဖ်ားမႇ က်ဆင္းလာေသာ ေရမ်ားမႇအစျပဳကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚမႇတစ္ဆင့္ ပင္လယ္ထဲသို႔ စီး၀င္သြားသည္ျဖစ္ရာ အစမႇအဆုံး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမႇာပဲ တည္ရႇိၿပီး ျမန္မာတို႔သာ ပိုင္ခဲ့သည္။ မဲေခါင္ကေတာ့ ျမန္မာအပါအ၀င္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားကပါ ပိုင္ဆိုင္သည့္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းခြဲေ၀သံုးစြဲသည္မႇာ အဆိုးမဆိုသာ၊ ဧရာ၀တီက ျမန္မာ့သမိုင္းမႇာ ထင္ထင္ရႇားရႇားပါခဲ့သည္ ျဖစ္ေပမယ့္ ယခုေတာ့ ေျပာင္းလဲလာေသာ ကမၻာႀကီးႏႇင့္ အတူ လိုက္ပါရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
မဲေခါင္ႏႇင့္ခြဲျခားမရေသာ လာအိုတို႔သည္ နည္းပါးလႇေသာ လူဦးေရေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္းေတြႏႇင့္စာလွ်င္ အရင္တုန္းက အေနာက္ဘက္ ေရာက္ခဲ့ရေသာ္လည္း ေအးေဆးသိမ္ေမြ႕ေသာ သူတို႔ဘ၀ႏႇင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြေသာ တိုးတက္မႈကို တျဖည္းျဖည္း ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လာၾကသည္။ လာအိုဆိုတာ ႏိုင္ငံေသးေသးေလးက လူေတြ ေႏႇးေႏႇးဟု အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့ၾကသည့္သူေတြ အံ့ၾသစရာ ျဖစ္လာၾကသည္။ လာအိုဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး စီမံခ်က္မ်ားစြာႏႇင့္အတူ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ဖူးသည့္ ျမန္မာပညာရႇင္ေတြကိုယ္တိုင္ပင္ ယေန႔လာအိုကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏႇင့္ ၾကည့္ေနၾကရေလၿပီ။ ဆိုရပါလွ်င္ ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္က အေရႇ႕ေတာင္အာရႇ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ(SEA GAME)ကိုပင္ အိမ္ရႇင္အျဖစ္ လက္ခံက်င္းပႏိုင္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ တိုးတက္မႈကို ထိုအားကစားၿပိဳင္ပြဲက မႇတ္ေက်ာက္တစ္ခုအျဖစ္ ရႇိေနမႇာ ျဖစ္သည္။ ဒါတင္မကေသး ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္ အကုန္ေလာက္မႇာ စေတာ့ရႇယ္ယာေစ်းကြက္ပင္ ဖြင့္လႇစ္ေတာ့မည္ ဟူေသာ သတင္းမ်ား မၾကာခင္က ထပ္မံၾကားျပန္ရာ လာအိုကို အားက်စရာတစ္ခု ထပ္တိုးျပန္ေတာ့သည္။
လာအုိႏုိင္ငံရႇိ မဲေခါင္ျမစ္တစ္ေနရာ
မဲေခါင္ျမစ္ႀကီးတစ္ခုတည္းကိုသာ အားကိုးရေသာ သူတို႔ေတြ၏ဘ၀သည္ ဧရာ၀တီ၊ သံလြင္၊ စစ္ေတာင္း၊ ခ်င္းတြင္း စသည့္ ျမစ္မႀကီးေလးသြယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ျမန္မာတို႔ထက္ သမိုင္းအစဥ္အဆက္မႇာ ေနာက္က်ခဲ့သည္ မႇန္ေသာ္လည္း ယခုအခါမႇာေတာ့ စနစ္က်ေသာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္ အံ့စရာေကာင္းေအာင္ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ သူတို႔သည္လည္း စက္မႈအင္အားႀကီးေသာ အိမ္နီးခ်င္းတို႔လက္ထဲ သစ္ေတာသယံဇာတမ်ား ပါသြားခဲ့သည္။ သစ္ေတာမ်ား ေလ်ာ့နည္းျခင္းႏႇင့္အတူ မဲေခါင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းတို႔သည္ လာအိုတို႔၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစခဲ့သည္မႇာ မႇန္ေသာ္လည္း လူေနမႈအဆင့္အတန္းကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိေရာက္ေအာင္ ျမင့္မားေစခဲ့သည္။
၂၀၀၈ သႀကၤန္ရက္တုန္းက လာအိုတို႔၏ ေရႇးေဟာင္းၿမိဳ႕ေတာ္ လြန္ပရာဘန္ကို အလည္ေရာက္သြားခဲ့ရာ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္မ်ားကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္သည့္ လာအိုကို ခ်ီးက်ဴးမိသည္။ ပုဂံလို ေရႇးေဟာင္း အေမြအႏႇစ္ေတြ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚႀကီး ရႇိတာမဟုတ္ေပမယ့္ ရႇိသည့္ ဘုရား ေက်ာင္းကန္မ်ားကို ေရႇးမူမပ်က္ ထိန္းသိမ္းထားသည္မႇာ အတုယူစရာ ေကာင္းလႇသည္။ ေရႇးၿမိဳ႕ေဟာင္း၏ ႐ိုးရာမပ်က္သည့္ အလႇတန္ဖိုးက တစ္ဖက္၊ ၿမိဳ႕သစ္၏ တိုးတက္မႈျပယုဂ္က တစ္ဖက္ သီးျခားျဖစ္ေအာင္ စီမံထားသည္မႇာလည္း ေငးၾကည့္စရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္၀ႇမ္းကလို ေျမၾသဇာေကာင္းမြန္မႈ မရႇိေပမယ့္ မဲေခါင္ျမစ္ေၾကာင့္ တံငါလုပ္ငန္းက ေဒသခံတို႔ဘ၀ ဖူလံုေစသည္။ဧရာ ၀တီကေတာ့ သားငါးဖူလံု႐ံုသာမက ျမစ္၀ႇမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိုက္ပ်ဳိးေရးပါ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္သည့္တိုင္ လာအိုတို႔၏ဘ၀ကို ဘာေၾကာင့္ မမီတာပါလိမ့္ဟု ရင္ထဲက ေတြးမိသည္။
ဧရာ၀တီ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္မႇာ စိုက္ပ်ဳိးဖို႔ အင္မတန္ေကာင္းမြန္ေသာ ႏုန္းတင္ေျမ မ်ားစြာရႇိသည္။ ျမစ္ႀကီးက တျဖည္းျဖည္း တိမ္းပါးလာသည္ႏႇင့္အတူ ေသာင္ခံုက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႀကီးေတြမႇာလည္း ရာသီသီးႏႇံမ်ားကို စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ ျမစ္ႀကီး၏ အစေျမာက္ဘက္မႇ ေတာင္ဘက္အဆံုးတိုင္ေအာင္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည့္တိုင္ေအာင္ ဧရာ၀တီကို အမႇီျပဳေနၾကသူေတြထက္ မဲေခါင္သားေတြက ပို၍အဆင္ေျပေနၾက ပါသနည္းဟု မဲေခါင္ကမ္းပါးမႇာ ထိုင္ရင္း စကားစပ္မိသည္။ လြန္ပရာဘန္မႇာ ဘယ္ေနရာသြားသြား သန္႔ရႇင္းေနသည္ကို ထူးထူးျခားျခား သတိျပဳမိသည္။ ဆင္းရဲေသာ ရပ္ကြက္အခ်ဳိ႕မႇာ အိမ္ေတြေသးေသးကုပ္ကုပ္ ဆိုေပမယ့္ စုတ္စုတ္ခ်ာခ်ာေတာ့ မဟုတ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဆီက လမ္းမႀကီး အပါအ၀င္ ဘယ္လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမႇ ကြမ္းတံေတြး၊ အမိႈက္ စသည္တို႔ကို မေတြ႕ရ။ ထိုအခ်က္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ အမ်ားႀကီးသာသည့္ အခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ မနက္ ၆း၀၀ နာရီခန္႔တြင္ မိမိတို႔၏ အိမ္ေရႇ႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သန္႔ရႇင္းေရး လုပ္ထားၾကသည္ကိုလည္း သတိျပဳမိသည္။
ကိုယ္ပိုင္ျခံ၀င္းမႇာသာမက အမ်ားပိုင္ ေနရာမ်ားမႇာလည္း စည္းကမ္းမဲ့ အမိႈက္ပစ္ထားတာမ်ဳိး မရႇိတာေၾကာင့္ လာအိုတို႔ စည္းကမ္း၏ တန္ဖိုးကို သိေနၾကသည္ဟု ျမင္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္းခိုသည့္ ဟိုတယ္မႇ စားပြဲထိုးေလးႏႇင့္ ရက္ အနည္းငယ္ၾကာေသာ္ ရင္းႏႇီးလာ၍ ေမးၾကည့္ရာ ၎မႇာ ဗီယက္နမ္ နယ္စပ္နားက ေတာင္ေပၚတိုင္းရင္းသားေလးျဖစ္ၿပီး လြန္ပရာဘန္ တကၠသိုလ္မႇာ ပညာသင္ၾကားေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအလုပ္မႇာလည္း ၎အတြက္ တကၠသိုလ္က စီမံရႇာေဖြေပးသည့္ အလုပ္ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ႏႇင့္ အလုပ္ခ်ိန္ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ထားေပးေၾကာင္း သိရ၍ အလြန္အံ့ၾသမိသည္။ ထိုစနစ္က ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္ တို႔လို ႏိုင္ငံႀကီးေတြမႇာ က်င့္သံုးေနၾကတာ ၾကားဖူးခဲ့ရာ ယခုေတာ့ လာအိုမႇာ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္လို႔ ေနေတာ့သည္။
ၿပီးေတာ့ ထိုေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ေနထိုင္ရာ အေဆာင္ စီစဥ္ေပး႐ံုသာမက သြားလာေရးအတြက္ ဆိုင္ကယ္လည္း အရစ္က် အေႂကြးစနစ္ျဖင့္ ေရာင္းေပးထားသည္။ လက္ကိုင္ဖုန္း ဆိုတာကေတာ့ လာအိုမႇာ လမ္းေဘး ငါးကင္ေရာင္းသူက အစ ကိုင္ေနၾကေလၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမႇာ တကၠသိုလ္ေတြ လာအိုထက္ အမ်ားႀကီးမ်ားသည္။ ပညာတတ္ေတြလည္း သူတို႔ထက္ မ်ားစြာပိုသည္။ ဒါေပမဲ့ သက္ေသာင့္သက္သာ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ခြင့္ကို သူတို႔လို မရႏိုင္ေသးတာေတာ့ ဘယ္သူမႇ ျငင္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။
မဲေခါင္ျမစ္႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္က တံငါသည္ေတြဘ၀က ဧရာ၀တီျမစ္၀ကြၽန္းေပၚက တံငါသည္မ်ားထက္ ပို၍သာယာလႇသည္။ ၀င္ေငြမႇာ ဧရာ၀တီသားေတြ ပို၍သာလိမ့္မည္ဟု ထင္စရာရႇိမိေပမယ့္ ဧရာ၀တီသားေတြထဲက ခ်မ္းသာသူေတြသာ သူတို႔ ထက္ သာလိမ့္မည္ဆိုတာ ေမးေနစရာမလို။ တံငါသည္ေတြထဲမႇာ ဆင္းဆင္းရဲရဲႏႇင့္ဘ၀ကို ႐ုန္းကန္ေနရသူေတြ ရႇိေနေပမယ့္ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ အနည္းငယ္သာ ရႇိေတာ့သည္ဟု လြန္ပရာဘန္သား တံငါသည္က ေျပာျပသည္။ သူသည္ တံငါအလုပ္အျပင္ တစ္ဖက္က ခရီးသြားမ်ားအတြက္ စက္ေလႇေမာင္းသည့္ လုပ္ငန္းကိုလည္း လုပ္ကိုင္သူျဖစ္၍ ၀င္ေငြႏႇစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ အဆင္ေျပေနေလသည္။ အလုပ္တစ္ခု မေကာင္းလွ်င္ ေနာက္တစ္ခုက ကာမိေစသည္။
ဧရာ၀တီျမစ္ေဘးရႇိ ျမစ္ႀကီးနား နံနက္ခင္းေစ်း
ဧရာ၀တီသား ေရလုပ္ငန္းသမားေတြအတြက္ နာဂစ္ႏႇိပ္စက္ၿပီး ေနာက္မႇာ ႂကြက္ေတြကပါ ေသာင္းက်န္း၍ ေတာ္ေတာ္အလူးအလဲ ခံေနၾကရသည္။ အင္မတန္ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာသည့္ ဧရာ၀တီသားေတြျဖစ္၍သာ ေလာကဓံကို ၾကံ့ၾကံ့ခံ ရင္ဆိုင္ေနႏိုင္ ၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ဧရာ၀တီျမစ္တြင္ တည္ေဆာက္ၿပီး တံတားႀကီး ခုနစ္စင္း၊ တည္ေဆာက္ဆဲ တံတားေလးစင္း ရႇိေနသည္။ ျမစ္ကိုျဖတ္သန္း တည္ေဆာက္ထားသည့္ တံတားမ်ားက ျမစ္၏အေရႇ႕ဘက္ကမ္းႏႇင့္ အေနာက္ဘက္ကမ္းေဒသ မ်ားကုိ ဆက္သြယ္ေပးလ်က္ရႇိသည္။
ဧရာ၀တီကေတာ့ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ တည္ေဆာက္ထားေသာ တံတားႀကီးမ်ားေအာက္မႇာ ေအးေဆးညင္သာစြာ စီးဆင္းေနဆဲ၊ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚမႇာ သဲေသာင္ေတြ ထပ္ထပ္ဆင့္လာသလို ေျမာက္ပိုင္းမႇာလည္း သဲေသာင္ေတြ ပိုပိုက်ယ္ျပန္႔လာေနေပမယ့္ ဧရာ၀တီကေတာ့ မဲေခါင္ကို အလႇခ်င္းၿပိဳင္ဖို႔ စိန္ေခၚေနဆဲ။ ထို႔အတူ ရာဇ၀င္ အဆက္ဆက္မႇာ တစ္သားတည္း ရႇိေနခဲ့ေသာ ျမန္မာတို႔အတြက္ မညီးမညဴ တာ၀န္ယူေနဆဲ။ ေနာင္ႏႇစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ရႇင္သန္ေနဦးမႇာလဲ ဆိုသည့္ အေရးအတြက္ အေျဖက ခက္မႇာ အမႇန္။

No comments:

Post a Comment

Thank you for your comment on my blog, Anythig you can suggesting and discuss to me.