ထောက်ကြံ့စစ်သင်္ချိုင်း

ဒီနေ့တော့ မနက်စောစော ထောက်ကြံ့စစ်သင်္ချိုင်းကို Solo စီးဖြစ်ခဲ့တယ်။ တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်းဘက်မှာတော့စက်ဘီးသမား မတွေ့ခဲ့ရပေမယ် ပြည်လမ်းပေါ်ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ စက်ဘီးစီးအဖွဲ့‌တချို့ စီးနေကြတာတော့ တွေ့ခဲ့ရတယ်။ ထောက်ကြံ့စစ်သင်္ချိုင်းအရောက်မှာ ကိုယ့်ထက်အရင်ရောက်နှင့်နေကြတဲ့စက်ဘီးသမားတွေနဲ့ စည်ကားလို့နေပါတယ်။

အပြင်မှာသာ စည်ကားနေပေမယ့် စစ်သင်္ချိုင်းအတွင်းထဲမှာတော့ တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းလို့နေပါတယ်။ ဒီထောက်ကြံ့စစ်သင်္ချိုင်းမှာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း ကျဆုံးခဲ့သော စစ်သား ၆၃၇၄ ယောက်ကို မြုပ်နှံထားသော စစ်သင်္ချိုင်းကြီးဖြစ်ပြီး ထိုအထဲမှ ၅၂ ဦးမှာ ပထမကမ္ဘာစစ်အတွင်း ကျဆုံးခဲ့သော စစ်သားများ ဖြစ်ကြပါတယ်။ အထိမ်းအမှတ်ကျောက်တိုင်ပေါ်မှာ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း သေဆုံးခဲ့သော ဓနသဟာယနိုင်ငံများမှ စစ်သား ၂၇၀၀၀ ၏ အမည်များကို ရေးထိုးထားပါတယ်။ အာရှမှာရှိတဲ့ စစ်သင်္ချုင်းများထဲမှာ အလည်အပတ်များသော စစ်သင်္ချိုင်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီသင်္ချိုင်းရဲ့ ထူးခြားချက်က လက်ဝါးကပ်တိုင်အတွင်းထဲမှာ ဓါးအစစ်တစ်ချောင်းကို ထည့်သွင်းမြှုပ်နှံထားပြီး အဆောက်အဦးဆောက်လုပ်ရာမှာ အသုံးပြုထားတဲ့ ကျောက်တုံးများကို အိန္ဒိယကနေ သင်္ဘောနဲ့သယ်ယူပြီး ဆောက်လုပ်ထားတာပါ။

ကမ်းခြေပတ်လမ်းသို့

ဒီတစ်ပါတ် Sunday မှာတော့ ဂွချောင်းတံတားသစ်ကြီးကိုဖြတ်ပြီး ကမ်းခြေနံဘေးလမ်းအတိုင်း စီးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဂွမရောက်ခင် ကိုရန်ကျော်မိုးနှင့် လမ်းမှာဆုံကြပြီး ဂွဈေးနားက လဖ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ မနက်စာစားကြပြီးမှ ဂွတံတားကိုဖြတ်ကာ ကမ်းခြေပတ်လမ်းအတိုင်းစီးခဲ့ကြတာပါ။

ဒီရေတောအလှနှင့် သိုင်းကျွန်း-မရမ်းကျွန်းသို့

 

ဒီနေ့မနက်ပိုင်းမှာ ယခင်စက်ဘီးစီးနေကျလမ်းကြောင်းအတိုင်းပဲ နံနက် ၅နာရီခွဲလောက် ရတနာမြိုင်ကို ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ရတနာမြိုင်ကိုရောက်တော့ ၆နာရီခွဲခါနီးနေပါပြီ။ ယခင်ရွာနံမည်ကုလားပြင်ကို ရတနာမြိုင်ရွာလို့ပြောင်းထားပေမယ့်လည်း ကျောင်းနာမည်ကတော့ အထက ကုလားပြင် အနေနဲ့ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကျောင်းရှေ့က လဖ္ဘည့်ရည်ဆိုင်မှာ နံနက်စာ ဆီထမင်းနဲ့ လဖ္ဘည့်ရည်သောက်ပြီး ခဏနားဖြစ်ပါတယ်။ ရတနာမြိုင်ကနေ ကျိန္တလီကိုဆက်စီးဖို့ စဉ်းစားထားပေမယ့် Off-road စီးချင်လို့ တခြားလမ်းကြောင်းကို ပြောင်းစီးဖို့ပဲဆုံးဖြတ်မိပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ Google Map လေးထုတ်ကြည့်တော့ အပြန်လမ်းကြောင်းလဲသင့်တဲ့ သိုင်းကျွန်း-မရမ်းကျွန်းကနေ ကူးတို့လေးကိုသွားတဲ့ လမ်းကြောင်းကို သွားတွေ့မိပါတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဒီလမ်းအတိုင်းပဲ စီးပြီးပြန်မယ်ဆိုပြီး လဖ္ဘည့်ရည်ဖိုးရှင်းပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

ဂျိုလိမ်ရွာလေးသို့ စက်ဘီးခရီးလမ်း

 

တောင်ကုန်းပေါ်မှရှုမျှော်ခင်း

ယခုတစ်ပါတ် Sunday မှာ ဂွမြို့နယ်တွင်းက ရခိုင်ရိုးမအနီးရှိ ရွာတစ်ရွာဘက်ကို အသွားအပြန် 43km လောက်စီးဖြစ်ခဲ့တယ်။ ပုံမှန်ဆို ကိုရန်ကျော်မိုးနဲ့နှစ်ပါတ်တစ်ခါလောက်ဆုံပြီး အတူစီးဖြစ်ပေမယ့် ယခုတစ်ပါတ်မှာ ကိုရန်ကျော်မိုး မအားတာကြောင့် တစ်ယောက်တည်းပဲ စီးဖြစ်ခဲ့တယ်။ နံနက်ရောင်နီမလာမှီ ချမ်းချမ်းစီးစီးအိမ်ကစထွက်လာပြီး လမ်းခုလတ်က Tea Shop မှာ လဖ္ဘည့်ရည် ကျစိမ့်လေး တစ်ခွက်သောက်ပြီး နေစထွက်လာတာနဲ့ ဆက်စီးခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော်နှင့် သန်လျင်မြေ

ပေါ်တူဂီဘုရားကျောင်းဟောင်း

Syriam သို့မဟုတ် သန်လျင်၊ ကျွန်တော်ငယ်စဉ်ကတည်းက ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့သောမြေ။ အဖိုးနှင့်အဖွားတို့၏ ဇာတိမြေ။ အဖွား၏အိပ်ယာဝင်ပုံပြင် သန်လျင်မြို့အကြောင်းများထဲမှ ပါဒနိုင်ငံတော်နှင့် ကြခတ်ဝါးရုံမင်းသမီး အကြောင်း၊ ကျောင်းစာထဲမှ ရှင်မွေ့နွန်း မင်းနန္တာတို့၏ အချစ်ဇာတ်လမ်း၊ သမိုင်းထဲမှ နတ်ရှင်နောင်နှင့် ငဇင်ကာ၊ စာရေးဆရာ သန်လျင်မောင်မောင်ဦး ကြုံခဲ့ရသည့် ဆေးလုံးကြီးရွာအနီးမှ ကျက်ရွာ အဖွားငယ်စဉ်က တွေ့မြင်ခဲ့ရသည့် သိုက်ရှိသည့် ရှေး‌စေတီပျက် အက်ကွဲကြောင်းထဲမှ ထွက်လာသည်ဆိုသော ဘိုးသူတော်ကြီး စသည့် အကြောင်းအရာများက ကျွန်တော့်စိတ်နှလုံးထဲအထိ ဆွဲဆောင်ထား‌သည်။